Çocuklara en çok yakışan şey nedir? Gülmek. Peki çocuklar gülmediğinde, ebeveynler ne hisseder? Derin bir keder. Çocuklar zaman zaman öfke, hayal kırıklığı, kaygı, üzüntü, korku gibi olumsuz duygular nedeniyle zorlanırlar. Bu duyguları görmek ebeveynleri sarsar. Peki, çocuklarının olumsuz duygularıyla sarsılan ebeveynler genellikle nasıl tutumlar sergilerler?

“Düzeltme yaklaşımı”: ebeveynler çocuğun acısını en kısa zamanda dindirmek için çabalar. Onu mutlu eden şeyleri anında yapmaya başlarlar. En sevdiği sinema salonuna bilet almak, en sevdiği arkadaşıyla buluşma ayarlamak gibi. Bu neşelendirici adımlar elbette ki gerekli, ama önce çocuğun yaşamakta olduğu olumsuz duygunun özgürce ifade bulması gerekir. Diyelim duygusu öfke olsun, öfkesini iyice dışa vurduğunu hissedebildiğinde ancak rahatlamak ve olumlu şeylere bakabilmek için hazır hissedecektir.

“Aş artık bunları”: ebeveynler çocuklarına onları zorlayan durumlarla ilgili mesajlar vermeye çalışır ve artık bu durumu aşmaları gerektiğini söyler. Elbette bu mesajlar ve durumu aşma konusu gündeme gelmeli ancak hemen değil. Hemen olduğunda, çocuklar olumsuz duygularının onları zayıf gibi gösterdiğine inanır. Ardından, oldukça tehlikeli bir şekilde olumsuz duygularını bastırarak onlardan uzaklaşabilirler. Halbuki sağlıklı kararlar alabilmek için içten gelen duyguları dinleyebilmek önemli bir adımdır.  

“Başka çocuklar neler yaşıyor…”: ebeveynler çocuğun acısını başka çocukların içinde bulundukları durum ve acılarla karşılaştırarak çocuklarına iyi gelmeyi amaçlar. Bu durumda çocuk kendi acısının o kadar da önemli olmadığını düşünür. Belki de diğer çocuklarının acısını düşünerek kendini suçlu hissedebilir.

Oysa ki, olumsuz duygularla mücadele ederken çocukların en çok ihtiyaç duyduğu şeyler ebeveynlerinin duygularını özgürce ifade edebilmeleri için onlara izin vermesi, ilgiyle dinlemesi ve söylediklerini duyduğunu ona hissettirmesidir (“Evet bu durumun seni ne kadar üzdüğünü görüyorum” gibi). Sonrasında, çocuk duygularının kapsandığını hissettiğinde problem çözme aşamasına geçmek en doğrusu olacaktır.

Unutmayın, çocuğunuzun olumsuz duygularla mücadelesi onun büyümesi için bir fırsat. Hangimiz, olumsuz duygularla mücadele etmeden hayat deneyimi kazanabildik ki?